Sessiz istifa terimi, bazı çalışanların koşuşturma kültürünü reddetmesi ve iş sınırlarını belirlemesi nedeniyle her geçen gün daha popüler hale geliyor ve büyük istifa dönemi sona ererken yeni bir dönem başlıyor. Geçtiğimiz yıl popüler bir internet gönderisinden ibaret olan kavram günümüzde iş dünyasında küresel bir tehdit olarak kabul ediliyor.
Sessiz İstifa Nedir?
Sessiz istifa, işinizi gerçekten bırakmak anlamına gelmez. Bu sadece gerekli olanı yapmak ve ardından hayatınıza devam etmek yani daha fazla iş-yaşam dengesine sahip olmak anlamına gelir.
Belirlenen görev tanımını yerine getiren çalışanlar yetki alanları harici hiçbir sürece dâhil olmuyor. Günümüzde özellikle beyaz yaka çalışanlar organizasyonlara rollerinin ötesinde katkılar sağlayarak kariyer fırsatları yakalamayı hedefliyor. Çalıştığı kurumlarda hak ettiği değeri göremediğini hisseden çalışanlarsa farkında olmadan sessiz istifanın bir parçası haline geliyor.
Pandemi sürecinde insan kaynaklarının odağına yerleşen iş yaşam dengesi kavramı ile artış gösteren bu akım pasif çalışma sürecini tetikliyor. Emeğinin karşılığını alamadığını düşünen veya çok çalıştığını hisseden çalışanlar işverenlerini rutin bir çalışma düzeni ile cezalandırıyor.
Çalışanlar Neden Sessiz İstifayı Benimsiyor?
Araştırmalar, tükenmişliğin, özellikle 20’li yaşlarındaki genç Z kuşağı profesyonelleri arasında iş yerinde büyük bir risk olduğunu gösteriyor. Microsoft’un 30.000 işçiyle yaptığı bir anket, Z kuşağı çalışanlarının %54’ünün işini bırakmayı düşündüğünü göstermiştir.
Büyük istifanın çeşitli nedenlere bağlı olarak yeniden yorumlanması olarak görülen bu akım pasif bir tepki olarak görülüyor. Çalışanlar ekonomik kaygılar, konfor alanından çıkma korkusu, gelecek kaygısı ve tazminat hakkı gibi nedenlerle mevcut iş düzenini koruma eğilimindedir. İş yerinde mutsuz olan ve her gün aynı şeyi yaparak rutinleşmiş hayatlarından sıkılan çalışanlar kendi kariyerlerine de zarar veriyor. Bu süre İşveren açısından da verim kaybına sebep olarak çalışanların gelişim sürecini olumsuz etkiliyor. Uzun çalışma saatleri, stres ve sürekli baskıya maruz kalmanın sonuçları olarak görülen bu istifa süreci, sessiz vazgeçiş olarak da tanımlanabilir.
Bu zamana kadar var olan işkolik kültürün uzun dönem sonuçlarından kabul edilen bu akım, yakın gelecekte geçerliliğini arttıracak gibi görünüyor. Haftada 4 gün çalışma, büyük istifa ve sessiz istifa gibi akımlar art arda sıralanırken iş dünyası çalışanlar tarafından tekrar tasarlanıyor!
Yapılan farklı araştırmalarda uzaktan çalışanların, yurtdışında çalışanların veya çalışmanın yaşamak için sınırları ortadan kaldırdığını düşünenlerin mola vermek ve ailelerine bakmak için işi bıraktığını gösteriyor.
Bu istifa belirtileri, çalışanın işten geri çekilmek isteme nedenlerine bağlı olarak çeşitli biçimlerde olabilir. Bir çalışan gerçekten mutsuzsa, belirtiler daha iyi bir iş-yaşam dengesi istemek gibi basit bir amacı olan birinden çok daha belirgin olabilir.
Sessiz İstifanın Nedenleri
Bu kavram popüler bir terim olabilir, ancak bu uygulama yeni değil. İşçiler, düşük ücret, yönetilemeyen iş yükü, tükenmişlik veya büyüme fırsatlarının eksikliği nedeniyle yeni bir şeyler aramak için yıllarca sessiz istifa ettiler.
Asana’nın 2022 İş Anatomisi raporuna göre, 10 çalışandan yedisi geçen yıl tükenmişlik yaşadı. Rapor bulguları ayrıca tükenmişlikten muzdarip çalışanların daha az meşgul olduğunu, daha fazla hata yaptığını, şirketten ayrıldığını ve düşük moral ile daha yüksek risk altında olduğunu gösterdi.
Pandemi, çalışma kültürünü alt üst ederken sessizliği bırakmayı gündeme getirdi. LinkedIn’in Küresel Yetenek Eğilimleri 2022 raporuna göre, çalışanların daha fazla kariyerlerini düşünmek ve sorgulamak ve daha fazla iş-yaşam dengesi aramak için zamanları oldu. Artık insanlar hoşnutsuzluklarını dile getirmek için sosyal medyaya giriyor. Bir sosyal medyada yayınlanan klip, hayatın işten ibaret olmadığını ve insanların iş-yaşam ihtiyaçlarını yeniden gözden geçirmeye başlaması gerektiğini açıkladı.
Evden çalışmak, çalışanların ve yöneticilerin çeşitli platformlarda çevrimiçi toplantılar aracılığıyla farklı şekillerde iletişim kurması nedeniyle iş yerinin dinamiklerini de değiştirdi. Bu etkileşimler, bir ofiste gerçekleşen sohbet oturumlarından daha resmi görünebilir, çünkü doğaçlama olmak yerine planlanmaları gerekir. Sınırlı toplantılar, çalışanlar ve yönetim arasında bir bağlantı kesilmesine neden olabilir. Çalışanları değerli ve bağlı hissettiren düzenli destek ve övgüler kaybolabilir.
Ücret artışı, insanların neden her şeyi kariyerlerine koymak istememelerinde büyük bir faktör olabilir. İnsanlar aslında daha az para kazanıyor ve bu da insanların neden bu kadar çok çalışmaları gerektiğini merak etmelerine neden oluyor.
Şirketler Sessiz İstifayı Nasıl Ele Almalıdır?
İşverenler sessiz istifayı işyerine zarar veren bir trend olarak görmek yerine, bunu işyeri kültürlerini geliştirmek için bir fırsat olarak görmelidir.
Aslında çalışanlar, kötü bir işyeri ortamının bir sonucu olarak yalnızca “sessiz istifa ediyor” ve çalışanların sessiz istifasını destekleyecek veriler var.
HBR tarafından yapılan bir işyeri araştırması, sessiz istifanın, çalışanların fazladan yol kat etme isteksizliğinden ziyade “kötü patronların” bir yansıması olduğunu belirtiyor.
Araştırmacılar, iş ihtiyaçlarını çalışanların ihtiyaçları ile dengelemede en üst sıralarda yer alan yöneticilerin, ekstra yol kat etmeye istekli en yüksek çalışan yüzdesine sahip olduğunu buldu. Bu, çalışanlarının yalnızca %20’sinin ekstra yol kat etmeye istekli olduğu ve %14’ünün sessiz istifa ettiği kategoride en düşük sırada yer alan yöneticilerle tam bir tezat oluşturuyor.
Yöneticilerinden yeterli desteği alan, büyüme fırsatları verilen ve işinin karşılığını alan çalışan, en üst düzeyde performans göstermek için motive olacaktır. Bunun gerçekleşebileceği ortamı yaratmak işverenlerin elindedir. Bu, çalışma saatlerini çevreleyen sınırları belirlemekle başlar.
Yönetim eğitimi, çalışan bağlılığı üzerinde muhtemelen en güçlü etkiye sahip olacağı için de önemlidir. Büyüme koçluğu, beceri geliştirme ve ödeme şeffaflığı konusunda eğitim, çalışanlar arasında güven oluşturmaya ve olumlu bir çalışma hayatını teşvik etmeye yardımcı olacaktır.
Ayrıca, ilgi ve odak alanlarını, mevcut veya beklenen zorlukları ve daha fazlasını tartışmak için yöneticiler ve doğrudan çalışanları arasında üç ayda bir kariyer sohbetleri ayarlayın. Bağlılık yöneticileri ekipleriyle ne kadar çok şey kurarsa, sessiz istifa olasılığı o kadar düşük olur.
Yöneticilerin Yapması Gerekenler
Ayrılmayı önlemenin en büyük yolu çalışan deneyimini iyileştirmektir. Çalışanlarla konuşun, geri bildirimlerini toplayın ve takdir edilmelerini sağlamak için neler yapılabileceğini tartışın. Normal teşvik edici sözler kadar basit olabilir.
Ardından, iş yüklerinin gerçekçi olduğundan ve iş-yaşam dengesini korumak için uygun sınırlar olduğundan emin olun. Bu sınırların net olduğundan emin olmak ve açık ve dürüst bir ilişki kurmaya yardımcı olmak için çalışanlarla görüşmek önemlidir.
Ekibinizde sessiz istifa uygulayan bir çalışan olduğunu fark ederseniz, yapmanız gereken ilk şey, bunun büyük olasılıkla sizinle çalışanınız arasındaki güven eksikliğinden kaynaklandığını anlamaktır. Bu durumla ilgili bir aksiyon alabilmek için önce çalışanla ilişkiniz üzerinde çalışabilir veya güven duygusu eğitimlerinden yararlanabilirsiniz.
Bunu yapmanın en iyi yollarından biri, sağlıklı iletişim kurabileceğiniz düzenli bire bir görüşmeler yapmaktır. Ortak bir zemin bulun, çalışanı aktif olarak dinleyin, ilgi alanlarına dikkat edin ve büyümelerini desteklemek için kaynakları paylaşın.
